به گزارش مشرق به نقل از تابناک ، بر اساس تحلیل گروه اطلاعاتی لانگ‌لی، استقلال اسکاتلند به معنای عواقب شدید اقتصادی و امنیتی برای بریتانیا خواهد بود زیرا بیشتر نفت و سلاح‌های هسته‌ای آن در اسکاتلند قرار دارند.
موضوع استقلال اسکاتلند از زمانی جدی‌تر شد که حزب ملی اسکاتلند(SNP)، در سال 2007 در انتخابات پارلمانی اسکاتلند اکثریت آرا را از آن خود کرد. این حزب متعهد شده است که در این مورد رفراندوم برگزار کند و رهبر آن، الکس سالموند که در حال حاضر نخست‌وزیر است گفته است که اعتقاد قلبی دارد که بهتر است اسکاتلند کشوری مستقل باشد.
استقلال اسکاتلند بدان معنا خواهد بود که این کشور بخش زیادی از منابع نفتی بریتانیا در دریای شمال را در کنترل خود خواهد داشت، بنادر مهم و استراتژیک نیروی دریایی بریتانیا از دست خواهد رفت و همه ارتش بریتانیا باید تجدید ساختار داده شود.
حمایت از استقلال اسکاتلند از دهه 1970 میلادی رو به گسترش بوده است. طی سال گذشته، به خاطر تقویت احساس هویت اسکاتلندی و افزایش بیزاری از لندن، این جنبش قدرتمندتر شده است. در شرایط اعمال سیاست‌های ریاضت اقتصادی، سالموند رهبر SNP تاکید بیشتری بر استقلال اسکاتلند دارد.
اسکاتلندیها همیشه گرایشی به استقلال داشته‌اند. آنها اغلب لیبرال هستند و به همین خاطر با دولت فعلی محافظه‌کار انگلیس مشکلات فراوانی دارند. نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که جامعه اسکاتلند بر سر استقلال از بریتانیا دچار شکاف شده است.
نظرسنجی اخیر انجام شده توسط ساندی تایمز نشان می‌دهد که 37 درصد اسکاتلندیها هوادار استقلال هستند، 42 درصد با آن مخالف هستند و 21 درصد هنوز تصمیم خود را نگرفته‌اند. این آرای نزدیک زمانی برای انگلیسی‌ها نگران کننده است که به یاد داشته باشند که رفراندوم سال 2014 مصادف با هفتصدمین سالگرد شکست انگلیس توسط اسکاتلندیها در باناکبورن است.
طی چند ماه پیش، سالموند در حال نبرد با دیوید کامرون نخست‌وزیر انگلیس در مورد چگونگی برگزاری رفراندوم و گزینه‌های مطرح در آن بوده است. کامرون خواستار آن است که رفراندوم تنها دارای دو گزینه بلی و خیر باشد، در حالی که نخست‌وزیر اسکاتلند می‌گوید باید سه گزینه پیش روی رای‌دهندگان قرار داده شود؛ بلی، خیر و خودمختاری کامل (همه چیز جز استقلال). ترس لندن از این است که رفراندوم سه گزینه‌ای باعث شکستن آرا شود و در نتیجه گزینه استقلال رای بیشتری آورد.
موضوع مهم دیگر، تعیین سن افراد واجد حق رای در این مورد است. طرف اسکاتلندی طرفدار سن 16 یا 17 سالگی است. این امر می‌تواند بر نتیجه رفراندوم و به نفع گزینه استقلال تاثیر گذارد زیرا جوان‌ترها راحت‌تر گزینه استقلال را خواهند پذیرفت به خصوص که آنها دولت لندن را متهم می‌کنند که باعث افزایش هزینه‌های تحصیل و کاهش فرصت‌های شغلی شده است.
به خاطر مشکلات فراوانی که استقلال اسکاتلند از حیث اقتصادی، امنیتی و دیپلماتیک برای بریتانیا به وجود خواهد آورد، کامرون تلاش خواهد کرد که تا حد امکان زیر بار نظرات سالموند در مورد شیوه برگزاری رفراندوم نرود، زیرا او نمی‌خواهد در انگلستان به عنوان نخست‌وزیری معروف شود که اسکاتلند را از دست داده است.
مهم‌ترین عواقب استقلال اسکاتلند در سه بعد نظامی، اقتصادی و دیپلماتیک به صورت زیر قابل خلاصه شدن است:
عواقب نظامی: استقلال اسکاتلند قدرت نظامی انگلیس را تضعیف خواهد کرد. سالموند گفته است که وی خواهان "نیروی دفاعی اسکاتلندی" است که از اعضای اسکاتلندی ارتش فعلی بریتانیا تشکیل شود. این امر باعث از دست رفتن نیروی انسانی و همچنین پایگاه‌ها و بنادر استراتژیک بریتانیا خواهد شد.
مساله مهم‌تر این است که همه سلاح‌های هسته‌ای آن در زیردریایی‌هایی قرار دارند که در پایگاه دریایی Faslane در اسکاتلند عمل می‌کنند. این در حالی است که آنگوس رابرتسون سخنگوی دفاعی SNP گفته است که ما هرگز خواهان وجود سلاح‌های کشتار جمعی در اسکاتلند نبوده و نخواهیم بود. انتقال این سلاح‌ها به انگلیس (به احتمال زیاد بندر پلیموث) نیازمند تغییرات فراوانی در زیرساخت‌ها خواهد بود که نزدیک به یک دهه طول خواهد کشید و بیش از یک میلیارد پوند هزینه خواهد داشت.
به علاوه اسکاتلندیها خواهان خروج از ناتو هستند که باعث تضعیف جایگاه بریتانیا خواهد شد.
عواقب اقتصادی: جدایی اسکاتلند آثار شدیدی بر اقتصاد بریتانیا نیز خواهد داشت. همه منابع نفتی دریای شمال در قلمرو اسکاتلند قرار دارند و در بدترین حالت می‌تواند 80 درصد از درآمد نفت و گاز فعلی بریتانیا را به خود اختصاص دهد.
از اواسط دهه 1970 تاکنون میلیاردها بشکه از دریای شمال استخراج شده است و گمان می‌رود که در 40 سال آینده بین 25 تا 30 میلیارد بشکه نفت و گاز دیگر قابل برداشت خواهد بود.
موضوع اقتصادی مهم، سهم اسکاتلند از بدهی یک تریلیون پوندی فعلی بریتانیا است. SNP سهم اسکاتلند را حدود 80 میلیارد پوند اعلام می‌کند در حالی که دیگران مقدار آن را تا 270 میلیارد پوند حساب می‌کنند.
عواقب دیپلماتیک: بدون شک، جدایی اسکاتلند عواقب دیپلماتیک بسیار سنگینی برای انگلیس خواهد داشت. بیشتر سرمایه دیپلماتیک انگلیس از پیشینه آن به عنوان یک ابرقدرت ناشی می‌شود. بعد از استقلال اسکاتلند، بریتانیا کشوری دیگر خواهد بود و این به معنای از دست رفتن بخش بزرگی از پرستیژ آن خواهد بود.
به علاوه جایگاه بریتانیا در شورای امنیت، اتحادیه اروپا، صندوق بین‌المللی پول و ناتو مبتنی بر بریتانیایی است که شامل اسکاتلند هم می‌شده است. معلوم نیست که وضعیت این کرسی‌ها به چه صورتی در خواهد آمد.
موضوع استقلال اسکاتلند از زمانی جدی‌تر شد که حزب ملی اسکاتلند(SNP)، در سال 2007 در انتخابات پارلمانی اسکاتلند اکثریت آرا را از آن خود کرد. این حزب متعهد شده است که در این مورد رفراندوم برگزار کند و رهبر آن، الکس سالموند که در حال حاضر نخست‌وزیر است گفته است که اعتقاد قلبی دارد که بهتر است اسکاتلند کشوری مستقل باشد.
استقلال اسکاتلند بدان معنا خواهد بود که این کشور بخش زیادی از منابع نفتی بریتانیا در دریای شمال را در کنترل خود خواهد داشت، بنادر مهم و استراتژیک نیروی دریایی بریتانیا از دست خواهد رفت و همه ارتش بریتانیا باید تجدید ساختار داده شود.
حمایت از استقلال اسکاتلند از دهه 1970 میلادی رو به گسترش بوده است. طی سال گذشته، به خاطر تقویت احساس هویت اسکاتلندی و افزایش بیزاری از لندن، این جنبش قدرتمندتر شده است. در شرایط اعمال سیاست‌های ریاضت اقتصادی، سالموند رهبر SNP تاکید بیشتری بر استقلال اسکاتلند دارد.
اسکاتلندیها همیشه گرایشی به استقلال داشته‌اند. آنها اغلب لیبرال هستند و به همین خاطر با دولت فعلی محافظه‌کار انگلیس مشکلات فراوانی دارند. نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که جامعه اسکاتلند بر سر استقلال از بریتانیا دچار شکاف شده است.
نظرسنجی اخیر انجام شده توسط ساندی تایمز نشان می‌دهد که 37 درصد اسکاتلندیها هوادار استقلال هستند، 42 درصد با آن مخالف هستند و 21 درصد هنوز تصمیم خود را نگرفته‌اند. این آرای نزدیک زمانی برای انگلیسی‌ها نگران کننده است که به یاد داشته باشند که رفراندوم سال 2014 مصادف با هفتصدمین سالگرد شکست انگلیس توسط اسکاتلندیها در باناکبورن است.
طی چند ماه پیش، سالموند در حال نبرد با دیوید کامرون نخست‌وزیر انگلیس در مورد چگونگی برگزاری رفراندوم و گزینه‌های مطرح در آن بوده است. کامرون خواستار آن است که رفراندوم تنها دارای دو گزینه بلی و خیر باشد، در حالی که نخست‌وزیر اسکاتلند می‌گوید باید سه گزینه پیش روی رای‌دهندگان قرار داده شود؛ بلی، خیر و خودمختاری کامل (همه چیز جز استقلال). ترس لندن از این است که رفراندوم سه گزینه‌ای باعث شکستن آرا شود و در نتیجه گزینه استقلال رای بیشتری آورد.
موضوع مهم دیگر، تعیین سن افراد واجد حق رای در این مورد است. طرف اسکاتلندی طرفدار سن 16 یا 17 سالگی است. این امر می‌تواند بر نتیجه رفراندوم و به نفع گزینه استقلال تاثیر گذارد زیرا جوان‌ترها راحت‌تر گزینه استقلال را خواهند پذیرفت به خصوص که آنها دولت لندن را متهم می‌کنند که باعث افزایش هزینه‌های تحصیل و کاهش فرصت‌های شغلی شده است.
به خاطر مشکلات فراوانی که استقلال اسکاتلند از حیث اقتصادی، امنیتی و دیپلماتیک برای بریتانیا به وجود خواهد آورد، کامرون تلاش خواهد کرد که تا حد امکان زیر بار نظرات سالموند در مورد شیوه برگزاری رفراندوم نرود، زیرا او نمی‌خواهد در انگلستان به عنوان نخست‌وزیری معروف شود که اسکاتلند را از دست داده است.
مهم‌ترین عواقب استقلال اسکاتلند در سه بعد نظامی، اقتصادی و دیپلماتیک به صورت زیر قابل خلاصه شدن است:
عواقب نظامی: استقلال اسکاتلند قدرت نظامی انگلیس را تضعیف خواهد کرد. سالموند گفته است که وی خواهان "نیروی دفاعی اسکاتلندی" است که از اعضای اسکاتلندی ارتش فعلی بریتانیا تشکیل شود. این امر باعث از دست رفتن نیروی انسانی و همچنین پایگاه‌ها و بنادر استراتژیک بریتانیا خواهد شد.
مساله مهم‌تر این است که همه سلاح‌های هسته‌ای آن در زیردریایی‌هایی قرار دارند که در پایگاه دریایی Faslane در اسکاتلند عمل می‌کنند. این در حالی است که آنگوس رابرتسون سخنگوی دفاعی SNP گفته است که ما هرگز خواهان وجود سلاح‌های کشتار جمعی در اسکاتلند نبوده و نخواهیم بود. انتقال این سلاح‌ها به انگلیس (به احتمال زیاد بندر پلیموث) نیازمند تغییرات فراوانی در زیرساخت‌ها خواهد بود که نزدیک به یک دهه طول خواهد کشید و بیش از یک میلیارد پوند هزینه خواهد داشت.
به علاوه اسکاتلندیها خواهان خروج از ناتو هستند که باعث تضعیف جایگاه بریتانیا خواهد شد.
عواقب اقتصادی: جدایی اسکاتلند آثار شدیدی بر اقتصاد بریتانیا نیز خواهد داشت. همه منابع نفتی دریای شمال در قلمرو اسکاتلند قرار دارند و در بدترین حالت می‌تواند 80 درصد از درآمد نفت و گاز فعلی بریتانیا را به خود اختصاص دهد.
از اواسط دهه 1970 تاکنون میلیاردها بشکه از دریای شمال استخراج شده است و گمان می‌رود که در 40 سال آینده بین 25 تا 30 میلیارد بشکه نفت و گاز دیگر قابل برداشت خواهد بود.
موضوع اقتصادی مهم، سهم اسکاتلند از بدهی یک تریلیون پوندی فعلی بریتانیا است. SNP سهم اسکاتلند را حدود 80 میلیارد پوند اعلام می‌کند در حالی که دیگران مقدار آن را تا 270 میلیارد پوند حساب می‌کنند.
عواقب دیپلماتیک: بدون شک، جدایی اسکاتلند عواقب دیپلماتیک بسیار سنگینی برای انگلیس خواهد داشت. بیشتر سرمایه دیپلماتیک انگلیس از پیشینه آن به عنوان یک ابرقدرت ناشی می‌شود. بعد از استقلال اسکاتلند، بریتانیا کشوری دیگر خواهد بود و این به معنای از دست رفتن بخش بزرگی از پرستیژ آن خواهد بود.
به علاوه جایگاه بریتانیا در شورای امنیت، اتحادیه اروپا، صندوق بین‌المللی پول و ناتو مبتنی بر بریتانیایی است که شامل اسکاتلند هم می‌شده است. معلوم نیست که وضعیت این کرسی‌ها به چه صورتی در خواهد آمد.
